Özgeçmiş
12 Nisan 1990 Kopenhag, Danimarka doğumlu Martin Mikkel, babası Danimarkalı Lars, annesi İngiliz Sarah. Eğitimi Kopenhag’da lise seviyesinde. Mesleği balıkçılık, kaptanlık  ve bazı yerel etkinliklerde motor gösterileri yapan bir sürücü. 

Gençlik Yılları
Martin Mikkel, Danimarka'nın Kopenhag kentinde doğdu. Ailesi orta gelir düzeyindeydi. Normal bir hayat yaşayarak büyüdü, ancak babası eski bir motosiklet kulübü üyesiydi. Kulüp, diğer büyük çaplı kulüplerin ufak işleriyle döner ve minimum illegal faaliyetlerle ayakta kalırdı. Babası Lars kulüp üyelerinin hayatlarına dair gördüğü kötü örneklerden dolayı Martin'in de kulüplere katılmasına karşıdır. Martin, babasıyla bu konuda sürekli tartışır. Babasının görüşlerine saygı duymasına rağmen, Martin'in içindeki motor sevgisi ve kulüp hayatına dair hayalleri onu baba otoritesine karşı gelmeye itmiştir.  İkisi arasında yaşanan bu çatışma zaman zaman sertleşmiştir. Bu ikilem arasında kalırken babasının ölümü çatışmayı sonlandırmış.

​

Zorlu Yıllar

Martin, babasının rahatsızlığından dolayı aile gelirinin büyük bir kısmını kaybetmişti ve ailece zor zamanlar geçiriyorlardı. Martin, babasının maaşı ile geçinmeleri imkansız hale gelince, kendisi de çalışmaya başladı. Çevredeki insanların yardımıyla balıkçılık yapmaya başladı ve balıkçı teknesinde ağ atıp çekiyordu. Bu işte hiçbir tecrübesi yoktu, ama öğrenmek zorundaydı. Balıkçılık işi oldukça zordu, sık sık kötü hava koşullarıyla karşılaşıyor ve denizde büyük tehlikelerle karşı karşıya kalıyordu. Ayrıca, Martin'in okulu da aksamıştı ve çalışmalarını bırakmak zorunda kalmıştı.
Sonuçta, babasının durumu daha da kötüleşti ve çalışmalarını bırakmak zorunda kaldı. Aile, sadece bir gelirle geçinmek zorunda kalıyordu ve Martin, babasına yardım etmek için daha fazla çalışmaya başladı. Ancak, tüm çabalarına rağmen, babasının tedavisi için gerekli olan parayı bir araya getiremediler. Bu süreçte, annesi de ani bir rahatsızlık nedeniyle hayatını kaybetti. Bu, Martin için çok büyük bir kayıptı ve babasının iyileşmesi umudu tamamen kaybolmuştu.  

​

 

Kayıp ve Yeni Başlangıç
Babasının kaybı, Martin için yaşamındaki en büyük dönüm noktalarından biri olmuştu. Annesini kaybetmesinin ardından babasını da kaybetmesi onu yıkıma uğratmıştı. Babasının arkadaşları, ona babasının yerini doldurabileceklerini söylemişlerdi ama Martin bunu kabul etmemişti. Babasının kulübünde bazı ufak işlerde çalışmaya başlamıştı ama bir yandan da kendini Amerika'ya gitmeye motive ediyordu.
Kulüplerde duyduğu Amerika macerası, Martin'in hayallerinde canlanan bir serüvendi. Genç adam, motor kültürünün kalbinin attığı Amerika'da kendisine bir yer edinmek istiyordu. Babasının kulübündeki arkadaşları, ona yardım edebileceklerini söyleseler de Martin bu yardımı kabul etmedi. Onun için önemli olan, kendisi için bir şeyler başarmaktı.
Zamanını balıkçı teknelerinde geçirirken, aklında sürekli Amerika vardı. Bir yandan da “Harley Davidson Road Glide” model bir motor hayali. Amerika'ya gitmek için biriktirdiği para, kendisi için bir motor satın almak için yeterliydi. Motor, onun Amerika hayallerine giden yolda bir araçtı.            Martin, Amerika hayalleriyle dolu bir genç olarak, babasının öğrettikleriyle birleşen bir hayat görüşüne sahipti. Babasının kulübünde öğrendiği sadakat, dürüstlük ve kardeşlik değerleri, onun hayatındaki en önemli unsurlardan biriydi. Bu değerler, onun hayatta kalmak için gereken cesareti ve gücü sağlamıştı.

​​

​

​

​

Özgürlük ve İhanet
Martin, ailesinden kalan her şeyi sattıktan sonra Oregon eyaletine yerleşti. Burada hayalindeki motoru alıp balıkçılığa devam etti ve kalan zamanlarında da motoruyla keşiflere çıkıp kamp yaptı. Kendini özgür hissediyordu, hayatın tadını çıkarıyordu. Bir gün yerel bir kasabanın barında soluklanmak için durdu. Barın girişinde, siyah bir kadınla karşılaştı. Kadın oldukça güzeldi ve özgüveniyle dikkat çekiyordu. Martin, kadınla tanışmak istediğini söyledi ve kadın da nazikçe kabul etti. Kadının ismi Michelle idi birbirleriyle konuştukça hoşlandıklarını fark ederler birkaç kez daha buluşurlar. Zamanla aralarındaki ilişki daha da derinleşir ve beraber yaşamaya başlarlar. 2 yıl kadar beraber yaşadıkları süre boyunca çok az sorun yaşarlar. Ancak bu süre içinde Michelle uyuşturucu bağımlısı olmuştur neden ve nasıl kimse bilmiyor. Bu bağımlılığını Martin’den de saklamıştır. Michelle bir gün uyuşturucusunu saklamak için Martin’in motorunu kullanır. Martin bir gece motoruyla evine dönerken şans eseri polis çevirmesine takılır. Bu esnada motorunu arayan ekipler fazla miktarda uyuşturucuyu fark ettiler. Martin, uyuşturucu maddelerin motorunda olduğunu öğrenince büyük bir şok yaşadı. Her ne kadar inkar etse de suç onun üstüne kaldı. Göz altı sürecinde Michelle’e hiçbir şekilde ulaşamadı. Suçsuz olduğu çok net olmasına rağmen 3 yıl hapis cezası aldı. Bu süre içinde hep sevdiği kadına ulaşmaya çalıştı lakin sonuç alamadı. 3 yıl çok kısa gibi görünse de onun için bir ömür geçmişti. Serbest kaldığında ilk iş sevdiği kadının peşine düştü ortak arkadaşlarından ve etraftan duyduğu kadarıyla acı gerçeği o zaman anlamıştı. Uyuşturucuyu kullanan sevdiği kadındı yaşadığı büyük üzüntünün yanı sıra biriken borçlar onu çok zor duruma sürüklemişti sahip olduğu her şeyi tekrar kaybetmişti. 

​

Los Santos
Martin güç bela çalışarak borçlarını temizleyip tekrar kendi hayatına geri dönmeyi başardı. Yine yeniden taze bir başlangıç için Los Santos’a taşınma kararı aldı. Hayatında yaşadığı tüm bu olumsuzluklara rağmen babasından kalan tutku onu yaşama bağlı tuttu. Los Santos'a ayak  bastıktan sonra ufak bir motel odası kiraladı. Bir iki gün kafa dinledikten sonra şehirde iş aramasına başlamıştı bile. Cebindeki sınırlı parayı dikkatli kullanmak istiyordu. Mesleği haline gelmiş balıkçılık ile ilgili işlerde çalışmaya başladı. Eskisi gibi çok kazançlı bir iş olmamasından işden motele motelden işe gidiyordu. Kısa sürede biriktiği parayla kendine neredeyse hurda denilebilecek bir motor aldı. Düşük gidonlu paslanmamış yeri kalmayan bir chopperla bir süre idare ediceğini düşündü.  Aradan bir iki hafta geçmesiyle biraz sosyalleşmesi gerektiğini düşünerek bir iki mekan keşfine çıktı. 

 

 

Yağmur
Boş günlerinden birinde şehri keşfederken bir anda bastıran sağanak yağmurun ortasında kaldı. Yağmurun dinmesini beklemek için ilk gördüğü mekana girdi. Paslı motorunu park ettikten sonra içeriye girdi ve bir kahve siparişi verdi. Barista çocuk aksanından yabancı olduğunu anlamış ve bunun üzerine Martin'le sohbet etmeye başlamıştı. Kahveyi hazırlarken hem motorundan hem de üstündeki kıyafet ve tarzından Martin'in motorcu olduğunu anlamış. Bir kaç motorcu tanıdığı olduğundan bahsedip o esnada 4-5 kişilik bir masayı işaret ederek onların da motorcu olduğunu söylemişti. Kahvesini aldıktan sonra uzaktan masayı kesti ve adamların üstünde yelek vb. bir şey görmemiş herhalde motorlarıyla takılan ufak bir arkadaş grubu olduğunu düşünerek tanışmak için adım atmıştı. Selam verip masalarına oturmak için izin istedi. Masadakiler olumlu bir şekilde selamlayıp davet ettiler. 

Martin hızlıca kendini tanıtıp motorcu olduğundan vs. bahsetti. İçlerinden biri İskandinav ülkesi Norveç'ten olduğunu söyledi. Martin masadakilerle sohbeti koyulaştırdı motorlar kulüpler hayaller derken saatlerce sohbet ettiler. Martin'e beraber takılabileceklerini bir ihtiyacı olursa onları bulmasından çekinmemesine dair şeyler söylediler. İçlerinden birinin telefon numarasını aldı ve ayrıldı.

​

Hayatının hiçbir döneminde denizi terk etmemişti, etmeyi de düşünmüyordu.
Bu kez farkı, artık kendi yelkenlisi olmasıydı. Marquis model yelkenli ona sadece su üzerinde ilerleme özgürlüğü değil, aynı zamanda kendi rotasını çizmenin huzurunu da veriyordu. Motor gürültüsünün yerine dalga sesini, kulüp kaosunun yerine puslu sabahları, kavganın yerine tuzlu rüzgârı seçmişti.
Bazen yalnız çıkıyor, bazen teknede ufak turlar veriyor, bazen ise yolculara Los Santos’un açıklarında “özgürlüğün tanımını” gösteriyordu. Hayatı artık dengeli bir çizgide ilerliyordu. Deniz, iş, balıkçılık, sakinlik ve çok az insan.O az sayıdaki insandan biri ise hâlâ Alex’ti.

​

Kemikten Doğan Yeni Rota
Martin’in Los Santos’a her dönüşü kısa olurdu; iş, depo, teslimatlar. Sonra yine Oregon’a doğru yol. Ama bir gece, Vespucci sahilinde buluştuğu bir adam bu döngüyü değiştirdi: Alex Art. Alex, geçmişten geriye kalan tüm kaosu, yaşanmış iyi ve kötü günleri bir kenara bırakmış; yeni bir şeyin temellerini atmak istiyordu.
Ne geçmişin gölgesi, ne eski illegal savaşlar, ne kayıp adamlar, ne de bitmeyen çatışmalar… Yeni, temiz ama bir o kadar keskin bir yapı. Kendi kuralları, kendi rotaları, kendi dili olan bir oluşum. O gece tekneden sahile yürürken Martin, Alex’in sorduğu soruyu uzun süre düşündü:
“Kendi hikayemizi yaratmanın zamanı gelmedi mi?”
Bu cümle, Martin’in içinde yıllardır biriken iki ayrı yolu tek bir noktada birleştirdi. Denizin özgürlüğü ve motor kültürünün sadakati. Hiçbir zaman tamamen kopamadığı kardeşlikle, hiçbir zaman terk etmediği yalnızlığın dengesi… Alex, Alexander ve Samuel ile yapılan uzun görüşmelerden sonra Martin kararını verdi.
Bu kez bir kulübe katılmıyordu. Bir kulübü kuruyordu. Hikâyenin, kanla alınmış derslerin, geçmişte kalan isimlerin gölgesinden uzak… Yeni bir isim, yeni bir yol:

 

​
 

Skaleths 
Temeller o gün atıldı. Mürekkep ve çelik karışımı bir gece. Dört adamın masaya vurduğu dört ayrı hayat… Martin artık Skaleths’in kurucu üyelerinden biriydi. Bu yeni kulüp, eski hatalardan doğmuştu. Gösterişli unvanlardan arınmış, gürültülü savaşlardan uzak, sessiz ama kemik gibi sert bir yapı. Skaleths’in ilk resmi toplantılarında herkesin üzerinde hem fikir olduğu tek konu vardı: Martin’in disiplinli yapısı, hesap tutmadaki hassasiyeti ve yıllardır depoculuk–lojistik işlerinden gelen düzenli çalışma alışkanlığı kulübün mali omurgasını taşıyabilecek nitelikteydi. Geçmiş kulüp deneyimlerinde bile söylediğini zamanında yapan, her kaydı eksiksiz tutan ve güven konusunda kimsenin tereddüt etmediği nadir adamlardandı. Bu nedenle ortak karar, Martin’in Treasurer yamayı taşıması yönünde oldu. Artık Skaleths’in tüm finansal akışı, gelir–gider düzeni, kayıtları ve kulübün ekonomik disiplini Martin’in soğukkanlılığına emanet edilmişti. Onun için bu görev bir unvan değil; kulübün geleceğini, kardeşliğin düzenini ve Skaleths’in yarınını güvence altına almak anlamına geliyordu. Artık sadece yelkenlerin değil, kulübün tüm mali rotasının da kaptanı oydu.