Ä°çten Gelen SavaÅŸ: Otorite ve Sadakat
​
BaÅŸlangıç her zaman güzeldir. Ama güç paylaÅŸtıkça ağırlığını artırır. First'ler arasında otorite savaşı kaçınılmazdı. Kim lider olmalıydı? Alex mi, halkın gözünde dengeyi saÄŸlayan? Yoksa Alexander mı, adı bile o bulmuÅŸken? Toplantılar uzadı. Yumruklar konuÅŸtu. Birkaç masa dağıldı. Ama sonunda pres olarak Alex kabul edildi. Alexander ise yol gösterici, konuÅŸmayan ama yön veren gölgeydi.
ANA HÄ°KAYE
SKALETHS MC %1er MOTORCYCLE CLUB
Haziran 2020, San Andreas - KardeÅŸlikten kana.
San Andreas'da, denize açılan çürümüÅŸ tahta iskelelerin arkasında, kalabalığın unuttuÄŸu bir semt vardır: Vespucci Beach.
​
Görünürde palmiyeler, sörf tahtaları ve turistler... Ama sokak aralarında, duvarlarda boyalı semboller, gölgede suskun kalan adamlar ve geçmiÅŸin dövmeleriyle dolu kollar dolaşır. Ä°ÅŸte orada, bir dövmeci dükkânında baÅŸladı her ÅŸey.
​
Alex ve Alexander, yıllardır Los Santos’un altını üstüne getiren iki dosttu. Damarlarında farklı kanlar dolaÅŸsa da kollarındaki iÄŸneler aynı mürekkebi taşıyordu. Mahallenin dövmecisiydiler ama bundan fazlasıydılar. UyuÅŸturucu satmazlardı. Silah taşırlardı. Adalet dağıtmazlardı, ama dengeyi korurlardı. Vespucci onların nefesiyle yaşıyor, gölgeleriyle sakinleÅŸiyordu...
Alex Art ve Alexander Murphy
Dükkân, kulübün doÄŸduÄŸu rahim gibiydi. Arka odasında toplanan birkaç motor tutkunu adam, sadece benzin kokusuna deÄŸil, hayatta kalmaya da bağımlıydı. Diz boyu geçmiÅŸler, sırt dolusu dövmeler, gözlerinde artık bir umut kalmamış adamlar…
Ama Alex’in aklına bir fikir düÅŸtü:
“Neden yolun üstünde kalmayalım? Neden kendi rengimizi yaratmayalım?”
​
Ve o anda Alexander konuÅŸtu. Gözleri denizi keserken adını söyledi: “Skaleths”
​
Demir gibi saÄŸlam. Kendi dilimiz, kendi yolumuz olacak.
​
Ä°sim kabul edildi. Renkler belirlendi: Siyah, düÅŸmandan çok dost tarafından gelen ihaneti simgelerdi. Beyaz, ölenlerin ardından konuÅŸmayan dilleri. Turuncu, içimizde hâlâ yanan o lanetli tutkuyu. Ä°lk yelekler San Andreas'da dağıtıldı. Ä°lk “First” listesi orada yazıldı. Ve ilk yemin, dövmeci dükkânının arkasındaki rutubetli odada içildi.
​
Ortak oldukları Tat or Nah dövme stüdyosunun önünde çekilmiÅŸ bir fotoÄŸraf.
Bölgeyi Savunmak: Ä°lk Kanlar
​
Kendi topraklarımızda bir dövmeci dükkanımız vardı ama aynı mahalleyi siyahi çetelerle paylaşıyorduk. Bir noktaya kadar sessizdi herkes. Ama Skaleths ismi büyüyünce, yollar daralmaya baÅŸladı.
​
Bir gece, motorlarımız patlatıldı.
Bir gece, dükkânın camına kurÅŸunlar yaÄŸdı.
Ve o gece, biz kardeÅŸliÄŸe kanla mühür bastık.
​
Ä°ntikam için yola çıktık. Karanlık sokaklarda onları tek tek bulduk. Çalınan motorlarımızın her biri için bir parmak kestik. Kimse bizim demirimize dokunamazdı cezasız...
Yeni Kanlar: Prospectler
Kulüp büyürken, yeni kanlar da akmaya baÅŸladı. Ama her kan yelek taşıyamaz. Prospectler, sabahlara kadar motor sürdü, elleri kan içinde tamir yaptı. En zor görevlerde en önde oldular. Ama biri... biri hata yaptı. Yanlış bir bilgi, yanlış bir rota... bir kardeÅŸin ölümüyle sonuçlandı.
​
Alex sessizdi.
Alexander gözlüklerini çıkardı, prospect'e baktı: “Bu göz sana fazla geldi.”
​
O gün, bir göz alındı. O günden sonra yeminler tek gözle edildi. Kör bir sadakatle.
Yeni Bir BaÅŸlangıç
Artık Los Santos bizi taşıyamazdı. Çok fazla düÅŸman edinmiÅŸ, çok fazla yara almıştık. Ama dağılmadık. Korkmadık. Yeniden yola çıktık. Yeni bir yer, yeni bir rota, belki de yeni bir savaÅŸ için.
​
Ama adımız kaldı: Skaleths.
Ve biz artık sadece bir kulüp deÄŸiliz.
Biz, yolda doÄŸmuÅŸ bir soyuz.
KardeÅŸlikte ölümü göze almış bir çığlığın yankısıyız.
Yeniden DoÄŸuÅŸ
GeçmiÅŸ, kulüp için artık sadece bir yara izi gibiydi. Kapanmış ama iz bırakmış. Kulübün ilerleyiÅŸinde her ÅŸey sanki yeniden alevleniyordu.
​
Ticaretler geniÅŸledi, baÄŸlantılar derinleÅŸti ve yeni yüzler aralarına karıştı.
​
GeçmiÅŸten günümüze korumaya çalıştıkları modern yanlarının yanında artık "%1er" ve "outlaw" yüzleri daha çok ön plandaydı. Bu yolun dönüÅŸü yoktu.
​
Ä°lerlenen yolda yeni insanlar tanıdıkça, ticaretler büyüdükçe iÅŸler kontrolden çıkmaya baÅŸlamıştı. Aylarca yatılan hapis, çekilen cezalar ve kayıplar. Bir deÄŸiÅŸiklik gerekiyordu, yeni bir düzen.
​
Günün birinde Alex, masanın başında sessizce yamaları bıraktı. "Her ÅŸey sıfırdan baÅŸlıyor." dedi. Kartlar yeniden dağıtılacaktı.
​
Kartlar yeniden dağıtıldı.
Yelekler yeniden biçildi.
Yamalar yeniden yerini buldu.
​
Fakat bu kez, semboller sessizdi. Polis baskını azaltmak, rakip kulüplerin hedef almasını zorlaÅŸtırmak gibi sebeplerden dolayı önlemler alındı.
Bu sessizlik kulübün iç ve dış kısımları için bir güvenlik önlemiydi. Görev yamaları söküldü, unvanlar susturuldu. Artık kimin ne olduÄŸunun deÄŸil ne yaptığının bir önemi vardı.
​
Skaleths, artık sahil kenarındaki sıradan bir efsane deÄŸil; ÅŸehrin damarlarına sızmış, kemiÄŸe bürünmüÅŸ, kendi yasasını yazan bir mekanizmaydı. Modernliklerini koruyorlardı ama ruhları eskisinden de vahÅŸiydi.
​
Kulüp üyelerinin her biri geçmiÅŸini susturmuÅŸ, geleceÄŸini çekikle mühürlemiÅŸti. Ve o çeliÄŸin altında tek bir ÅŸey kalmıştı.
​
Kemik gibi sert, kırılmaz bir kardeşlik.
​
Motorlar hâlâ aynı sesle yankılanıyordu gecelerde.
Skaleths artık yeniden doğuyordu.
Daha disiplinli, daha karanlık, daha sessiz.
KardeÅŸlik hâlâ oradaydı...
Skaleths MC Kasım 2025 itibarıyla hâlâ faaliyet göstermeye devam etmektedir.
Kulüp ilk Poker Run
etkinliği sonrası bir arada.
Yapılan ilk ticaret ve ilk sevkyiat.
